Η Μαρία Εδελστάιν–Γουδέλη ήταν Ελληνίδα παιδαγωγός που γεννήθηκε στην Οδησσό της Ρωσίας στα 1906 και σπούδασε στην Αθήνα στο Διδασκαλείο της εποχής.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της, ο τότε διευθυντής της σχολης της, Αλέξανδρος Δελμούζος την ξεχώρισε για την επίδοση και την ευφυΐα της και τη διόρισε το 1924 δασκάλα στα πρότυπα σχολεία της Μαρασλείου.

Το 1942 προσανατολίζεται στη δημιουργία ενός ενιαίου σχολείου νηπιαγωγείου – δημοτικού θεωρώντας σημαντική την ενιαιοποίηση της εκπαίδευσης και προσπαθεί να πάρει άδεια για την ίδρυση Μοντεσσοριανού Δημοτικού στη Μαράσλειο.

Μετά την αρνητική απάντηση, παραιτήθηκε από το Δημόσιο, έφυγε στο εξωτερικό για μετεκπαίδευση. Με την επιστροφή της, ανέλαβε για τρία χρόνια την οργάνωση του πρώτου ιδιωτικού μοντεσσοριανού δημοτικού σχολείου στη σχολή Αηδονοπουλου.

Στα 1950, ιδρύει στο σπίτι της στην Αθήνα, στην οδό Δεινοκράτους, Μoντεσσοριανό Νηπιαγωγείο και ένα χρόνο αργότερα, δημιουργεί τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού για τα παιδιά που αποφοιτούσαν από το νηπιαγωγείο της.

Τον Ιανουάριο του 1964, ιδρύει με το Σωτήρη Γουδέλη το σχολείο τους με την επωνυμία «Μοντεσσοριανή Σχολή Αθηνών, Μαρία Γουδέλη», που περιλαμβάνει Παιδικό Σταθμό, Νηπιαγωγείο και Δημοτικό, στο καινούργιο κτίριο στη Νέα Φιλοθέη, όπου λειτουργεί μέχρι σήμερα.

Το σχολείο το σχεδίασε ο γνωστός αρχιτέκτων Κωνσταντίνος Δοξιάδης, σύμφωνα με τις παιδαγωγικές αρχές που του υπέδειξε η Μαρία, χώρος ιδιαίτερα μελετημένος να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των παιδιών, που νοιώθουν ικανοποίηση, άνεση και χαρά μέσα σε αυτόν – ένα πραγματικό «σπίτι των παιδιών».

Διακεκριμένος μαθηματικός που, σαν καθηγητής φροντιστηρίου, προετοίμασε γενιές νέων ανθρώπων για την Ανώτατη Εκπαίδευση.

Διανοούμενος και πολιτικά στρατευμένος από τα νεανικά του χρόνια, άνθρωπος που οραματίστηκε μια δικαιότερη ανθρώπινη κοινωνία.

Αγωνιστής που με την ευρύτητα της σκέψης, τις εύστοχες αναλύσεις και το πρακτικό του πνεύμα διακρίθηκε στους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Παιδαγωγός και στενός συνεργάτης της Μαρίας Γουδέλη στην προσπάθεια για την εδραίωση κι ανάπτυξη του μοντεσσοριανού συστήματος στη χώρα μας, που συνέχισε με δύναμη και πείσμα τον αγώνα αυτόν μέχρι τους τελευταίους μήνες της ζωής του.

Συνδημιουργός της Μοντεσσοριανής Σχολής Αθηνών, άφησε με τη διαθήκη του, το Σχολείο κι όλη την υπόλοιπη περιουσία του για τη δημιουργία Κοινωφελούς Ιδρύματος με την επωνυμία «Ίδρυμα Μαρίας και Σωτήρη Γουδέλη».

Ιταλίδα παιδαγωγός, φιλόσοφος και γιατρός, γνωστή για τα γραπτά της στην επιστημονική παιδαγωγική και για την φιλοσοφία της εκπαίδευσης που φέρει το όνομά της, το Μοντεσσοριανό Παιδαγωγικό Σύστημα, ή «μοντεσσοριανή μέθοδος», το οποίο αποτέλεσε πρωτοπορία για την εποχή του και εξακολουθεί να εφαρμόζεται ακόμα και σήμερα σε αρκετά σχολεία, τα επονομαζόμενα «μοντεσσοριανά σχολεία» ή «μοντεσσοριανές σχολές».

Σε νεαρή ηλικία, η Μοντεσσόρι κατέρριψε τις φυλετικές προσδοκίες όταν εγγράφηκε σε μια τεχνική σχολή μόνο για αγόρια για να γίνει μηχανικός. Σύντομα άλλαξε γνώμη και ξεκίνησε σπουδές στην ιατρική σχολή στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, από όπου αποφοίτησε με τιμητικές διακρίσεις το 1896. Ήταν ελεύθερη μητέρα.

Η εκπαιδευτική της μέθοδος χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα σε πολλά δημόσια και ιδιωτικά σχολεία σε όλο τον κόσμο.